Kuchenne rewolucje: Adrian

Choć Warszawa jest miastem o setkach twarzy, Służewiec ma swój własny, bardzo charakterystyczny rytm. To dawna przemysłowo-rolna część Mokotowa, która w ostatnich dekadach przeszła spektakularną transformację w jedno z największych centrów biznesowych w Polsce. W tygodniu pulsują tu biurowce i korpoludzie, a w weekendy okolica zaskakuje spokojem, zielenią Dolinki Służewieckiej i ścieżkami prowadzącymi nad Potokiem Służewieckim. Ta część miasta ma też swoje małe kulinarne tradycje – od bazarku przy Wałbrzyskiej, gdzie od lat kupuje się najlepsze warzywa, po lokalne knajpki karmiące pracowników „Mordoru” domowym jedzeniem w lunchowych godzinach.

Marklowice Górne to niewielka, spokojna wieś położona w południowej części województwa śląskiego, w gminie Zebrzydowice. Mieszka tu niewiele ponad tysiąc osób, co nadaje miejscowości kameralny, sąsiedzki charakter. Okolica jest zielona i lekko pagórkowata, a przez teren wsi przepływa rzeka Piotrówka, która dodatkowo dodaje uroku tej części regionu. W okolicach Marklowic Górnych — czyli na Śląsku Cieszyńskim — tradycje kulinarne są wyjątkowo bogate i mają w sobie coś „domowego”, aromatycznego i bardzo autentycznego. To kuchnia, która łączy wpływy polskie, czeskie i austriackie, więc potrawy bywają proste, ale sycące, często oparte na produktach, które zawsze były pod ręką: ziemniakach, kapuście, mące czy mięsie.

Wrocław to jedno z najbardziej charakterystycznych miast w Polsce — żywe, kolorowe i pełne historii, ale podane w przystępny, niewymuszony sposób. Stare Miasto zachwyca rynkiem z pastelowymi kamienicami i ratuszem, który wygląda jak wyjęty z baśni. Po mieście rozrzucone są setki krasnali, które tworzą swoją własną grę terenową, a liczne mosty i kładki przypominają, że Wrocław właściwie pływa na Odrze.

Wisła to malownicza miejscowość położona w południowej Polsce, w Beskidzie Śląskim. Miasto otaczają górskie szczyty, takie jak Barania Góra czy Stożek, co sprawia, że jest popularnym celem turystycznym o każdej porze roku. Wisła liczy około 11 tysięcy mieszkańców i znana jest z góralskiej kultury, tradycyjnej architektury oraz licznych pensjonatów i ośrodków wypoczynkowych. To także rodzinne miasto Adama Małysza – słynnego skoczka narciarskiego, którego pomnik i galerię trofeów można tu zobaczyć. Miejscowość przyciąga narciarzy, rowerzystów i turystów pieszych, oferując mnóstwo możliwości do aktywnego spędzania czasu.

Jelenia Góra to malownicze miasto położone na południowym zachodzie Polski, w sercu Dolnego Śląska, otoczone przez pasma górskie Karkonoszy. Choć nie jest dużym miastem, ma wyjątkowy urok i bogatą historię sięgającą średniowiecza. W kulinarnych tradycjach regionu wyraźnie widać wpływy czeskie i niemieckie. W lokalnych restauracjach można spróbować potraw takich jak „żur śląski”, czy pieczeń po karkonosku podawana z kluskami i modrą kapustą. Popularne są też różne wersje gulaszu i zupy grzybowej, szczególnie jesienią, kiedy okoliczne lasy obfitują w borowiki i podgrzybki.

Tomaszów Mazowiecki jest spokojnym miastem liczącym około 60 tysięcy mieszkańców. Wciąż widać tu ślady przemysłowej przeszłości, ale coraz bardziej stawia się na turystykę, kulturę i sport. Okolica Tomaszowa Mazowieckiego jest wyjątkowo malownicza. Zaledwie kilka kilometrów od centrum znajduje się słynny rezerwat Niebieskie Źródła – jedno z najpiękniejszych miejsc w województwie łódzkim. Tomaszów zawsze był miastem przemysłowym i robotniczym, więc jego kuchnia przez długi czas była raczej prosta, sycąca i domowa.

Myślibórz to niewielkie miasto położone w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim. Położenie Myśliborza czyni je miejscem łączącym elementy natury i historii: miasto otoczone jest jeziorami i lasami, leży w obszarze pojezierza, a jego rozwój był związany także z rzeką i starymi szlakami. W tradycjach kulinarnych regionu znajdują swoje odbicie zarówno wpływy nadmorskie, jak i leśne.

Saska Kępa to miejsce, gdzie nowoczesne miasto spotyka przedwojenny klimat. Ulice Saskiej Kępy noszą nazwy państw, miast i kontynentów – Brazylijska, Paryska, Afrykańska, Kubańska. To nie przypadek. Dzielnica miała być kiedyś międzynarodowym osiedlem, gdzie spotykać się miały kultury i style architektoniczne. Spacerując po jej willowych uliczkach, mijając przedwojenne kamienice, niską zabudowę i ogródki pełne róż, trudno uwierzyć, że jesteśmy niemal w centrum dużej europejskiej stolicy.